Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

circum - volitō

  • 1 circum volito

    circum-vŏlĭto or circum vŏlĭto, āvi, 1, v. a. and n. (mostly post-Aug.).
    I.
    Prop., to fly around something: lacus circumvolitavit hirundo, * Verg. G. 1, 377: thyma, * Hor. Ep. 1, 3, 21.— Absol.:

    circumvolitantium alitum,

    Tac. H. 2, 50.—
    II.
    In gen., of men, to rove about a place, to hover around; absol.: et circumvolitant equites, * Lucr. 2, 329; Sil. 9, 420:

    limina potentiorum, Col. praef. 1, § 9: agmina infestorum equitum ad conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia,

    Sen. Ira, 2, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > circum volito

  • 2 circum - volitō

        circum - volitō āvī, —, āre,    to fly around: lacūs circumvolitavit hirundo, V.: thyma, H.: circumvolitantes alites, Ta.

    Latin-English dictionary > circum - volitō

  • 3 circum

        circum    [acc. of circus], adv. and praep.    I. Adv, around, round about, all around: Arboribus clausi circum, V.: quae circum essent opera, Cs.: portis circum omnibus instant, V.: circum tutae sub moenibus urbis, round about under the walls, V.: Gentibus circumque infraque relictis, O.: circum Undique convenere, on all sides, V.—    II. Praep. with acc. (sometimes following its case), around, about, all around: terra circum axem se convertit: novas circum felix eat hostia fruges, V.: circum caput Deposuit radios, O. — About, upon, around, near: capillus circum caput Reiectus, T.: flexo circum tempora cornu, O.: flumina circum, on the borders of the rivulets, V.: turbā circum te stante, H.: Circum claustra fremunt, V. — Among, around, through, to: circum villulas nostras errare, in our villas around: circum Me vectari rura caballo, H.: pueros circum amicos dimittit, to friends around: ducebat eos circum civitates: dimissis circum municipia litteris, Cs.: circum oram maritimam misit, ut, etc., L.: oras et litora circum Errans, V.—In the neighborhood of, around, about, at, near by: templa circum forum: urbes, quae circum Capuam sunt.—Of attendants, with, attending, accompanying: paucae, quae circum illam essent, T.: Hectora circum, V.: Circum pedes homines habere, i. e. slaves.—    III. In composition, the m before vowels was not pronounced, and is often omitted; circum with many verbs forms a loose compound, and tmesis is frequent in poetry (see circumago, circumdo, etc.). Some edd. have circum verto, circum volito, etc.
    * * *
    I
    about, around; round about, near; in a circle; in attendance; on both sides
    II
    around, about, among, near (space/time), in neighborhood of; in circle around

    Latin-English dictionary > circum

  • 4 volitō

        volitō āvī, ātus, āre, freq.    [2 volo], to fly to and fro, fly around, flit about, flutter: aves volitare: (volucris) Propter humum volitat, O.: aquila cum magno clamore volitans, L.—To fly about, flutter, float around, hover, wander: volitans totā acie, L.: mediis in milibus Ductores, V.: totā Asiā vagatur, volitat ut rex: volitant per mare navitae, cruise, H.: stellae: litora circum, V.: et tenues animae volitare silentum, O.: si nostri animi... volitare cupiant vacui curā, to wander about.— Fig., to fly, flutter about, fly to and fro, move: volito vivu' per ora virūm, Enn. ap. C.: speremus nostrum nomen volitare latissime.—To aspire, rise, be elevated, be elated: nec volitabo in hoc insolentius: (Clodius) volitat, furit.
    * * *
    volitare, volitavi, volitatus V
    fly about, hover over

    Latin-English dictionary > volitō

  • 5 volito

    vŏlĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. n. [2. volo], to fly to and fro, to fly or flit about, to flutter (class.).
    I.
    Lit.:

    aves volitare,

    Cic. de Or. 2, 6, 23:

    (volucris) propter humum volitat,

    Ov. M. 8, 258:

    volitant alii (scarabaei) magno cum murmure,

    Plin. 11, 28, 34, § 98. —
    B.
    Transf., to fly, hasten, or hover about; to flutter, float about:

    volitans totā acie,

    Liv. 4, 19, 2:

    mediis in millibus ductores,

    Verg. A. 12, 126:

    volitabit et vagabitur in foro,

    Auct. Her. 4, 39, 51; cf.:

    totā Asiā vagatur, volitat ut rex,

    Cic. Phil. 11, 2, 6:

    volitare in foro,

    id. de Or. 1, 38, 173:

    volitat ante oculos istorum Jubae regis filius,

    id. Agr. 2, 22, 59:

    pacatum volitant per mare navitae,

    Hor. C. 4, 5, 19:

    tribuni praefectique cum terrore et armatorum catervis volitabant,

    Tac. H. 2, 88 fin.; cf. Cic. Sest. 1, 1. —Of things concr. and abstr.:

    quae (rerum simulacra) quasi membranae summo de corpore rerum Dereptae volitant ultro citroque per auras,

    Lucr. 4, 32; cf. id. 4, 62:

    solidissima materiaï Corpora perpetuo volitare,

    hover, float about, id. 1, 952;

    so of atoms,

    id. 2, 380; 3, 33; Cic. N. D. 1, 20, 54:

    stellae,

    id. Arat. 180:

    atra favilla in nimbo,

    Verg. A. 5, 666:

    umbrae inter vivos,

    Lucr. 4, 38:

    circum litora,

    Verg. A. 6, 329:

    et tenues animae volitare silentum,

    Ov. M. 14, 411:

    voces per auras,

    Lucr. 4, 221.—
    II.
    Trop., to fly, fly or flutter about, fly to and fro, etc.: nemo me lacrimis decoret nec funera fletu Faxit. Cur? Volito vivu' per ora virūm, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf. id. Sen. 20, 73 (Epigr. v. 4, p. 162 Vahl.):

    speremus nostrum nomen volitare et vagari latissime,

    Cic. Rep. 1, 17, 26:

    si nostri animi... gestiant ac volitare cupiant vacui curā ac labore,

    to wander about, id. de Or. 2, 6, 23:

    valebis apud hominem volitantem gloriae cupiditate, vir moderatus et constans,

    soaring, aspiring, id. Pis. 25, 59; cf.:

    cupis volitare per auras,

    Mart. 1, 4, 11: nec volitabo in hoc insolentius, fly into a passion, Cic. Fl. 16, 38:

    (Clodius) volitat, furit,

    id. Att. 2, 22, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > volito

  • 6 circumvolito

    circum-vŏlĭto or circum vŏlĭto, āvi, 1, v. a. and n. (mostly post-Aug.).
    I.
    Prop., to fly around something: lacus circumvolitavit hirundo, * Verg. G. 1, 377: thyma, * Hor. Ep. 1, 3, 21.— Absol.:

    circumvolitantium alitum,

    Tac. H. 2, 50.—
    II.
    In gen., of men, to rove about a place, to hover around; absol.: et circumvolitant equites, * Lucr. 2, 329; Sil. 9, 420:

    limina potentiorum, Col. praef. 1, § 9: agmina infestorum equitum ad conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia,

    Sen. Ira, 2, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > circumvolito

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»